بررسی بازتاب پالس لیزری از روی آینه های نسبیتی چندلایه

پالس های لیزری پرشدت امکان ایجاد آینه های پلاسمایی را توسط الکترون های نوسانگر فوق نسبیتی فراهم کرده اند. اخیرا دو نوع از این آینه های نسبیتی با ضرایب نسبیتی بزرگ،?>100برای ایجاد جابجایی بسامدی بزرگ،4?^2 در پالس بازتابی به همراه فشرده سازی و تمرکز چنین پالس هایی مورد توجه قرار گرفته اند. تجمیع این اثرات تقویت فوق العاده ی شدت نور را تا مقادیری موسوم به شکست خلاء (حد شوینگر) نتیجه می دهد. یکی از محدودیت های رسیدن به چنین شدت های فوق العاده ای بازتابش کم از روی آینه های پلاسمایی است. محاسبات حاکم بر این پایان نامه بر پایه ی اثرات تداخلی، برای محاسبه ی ضریب بازتاب از روی چنین آینه های پلاسمایی استوار می باشد. ما شرایطی را برای بیشینه کردن ضریب بازتاب از روی یک لایه یا سیستم چند لایه ای از الکترون های چگال (قله های چگالی الکترونی) بر پایه ی شرایط تداخل سازنده معرفی می کنیم. نشان داده می شود که شرایط مناسب پلاسما و پالس لیزری محرک می تواند ضریب بازتاب از روی آینه ی نسبیتی پلاسمایی را تا چند مرتبه ی بزرگی افزایش دهد. این پیشنهاد می تواند توسط یک ساختار آزمایشگاهی و یا با یک برنامه ی شبیه سازی عددی مورد آزمایش قرار گیرد.